سایت بهداشت محیط ایران

بهداشت محیط،آب وفاضلاب، مواد زائد ، بهداشت مواد غذایی،استخدامی بهداشت محیط

سایت بهداشت محیط ایران

بهداشت محیط،آب وفاضلاب، مواد زائد ، بهداشت مواد غذایی،استخدامی بهداشت محیط

برگه‌ها

آمار : 21893726 بازدید Powered by Blogsky

تصفیه خانه ی فاضلاب شهرک شوش

تصفیه خانه ی فاضلاب شهرک شوش

تاریخچه
تصفیه خانه ی فاضلاب شوش در سال 1354 توسط وزارت مسکن و شهرسازی (مجری طرح) و مهندسین مشاور کوانتا (طراح و مشاور) و شرکت مهندسین میثم و هیدرولیک (پیمانکار) ساخته و مورد بهره برداری قرار گرفت . به دلیل فقدان نیروی متخصص در امور راهبری و مشکلات بوجود آمده ، تأسیسات در سال 1362 تحویل سازمان آب منطقه ای گردید . در سال 1371 با تشکیل شرکت های آب و فاضلاب این تأسیسات نیز به شرکت آب و فاضلاب تهران منتقل شد و متعاقب آن از سال 1375 تاکنون توسط شرکت فاضلاب تهران در حال بهره برداری می باشد .
این تصفیه خانه به روش لجن فعال ، همراه با هوادهی ممتد ، فاضلاب ورودی را تصفیه و پساب خروجی را از طریق نهر هاشم آباد به رودخانه سرخه حصار دفع می نماید . شبکه جمع آوری این تصفیه خانه از نوع مجرا بوده و تنها فاضلاب خانگی را جمع آوری و به صورت کاملا ثقلی به تصفیه خانه هدایت می نماید .
این شبکه در طول 42 کیلومتر مسیر خود دارای 840 آدم رو است و 7200 انشعاب خانگی را پوشش می دهد ، لوله های شبکه جمع آوری فاضلاب از قطر 125 تا 250 میلیمتر از جنس P.V.C و قطرهای 300 و 400 میلیمتر آن از جنس آزبست سیمان می باشد . در حال حاضر بهره برداری و نگهداری از شبکه فوق توسط بخش خصوصی انجام می گردد .
مشخصات کلی تصفیه خانه فاضلاب شهرک شوش :
مساحت زمین تصفیه خانه 5500 مترمربع
مساحت بنای اداری رفاهی 1000 متر مربع
مساحت فضای سبز 5000 مترمربع
مساحت تحت پوشش شبکه جمع آوری 53 هکتار واحد اول
48 هکتار واحد دوم
جمعیت تحت پوشش (طراحی) 40000 نفر
جمعیت تحت پوشش (فعلی) 100000 نفر
دبی متوسط ورودی (طراحی) 170 مترمکعب در ساعت
دبی متوسط ورودی (فعلی) 425 مترمکعب در ساعت
دبی ماکزیمم ورودی (طراحی) 340 مترمکعب در ساعت
دبی ماکزیمم ورودی (فعلی) 625 مترمکعب در ساعت
سرانه فاضلاب ورودی (طراحی) LPCD 100
سرانه BOD5 (طراحی) 35 گرم در روز
طول شبکه جمع آوری 42 کیلومتر
تعداد آدم روها 840 عدد
نحوه انتقال از شبکه به تصفیه خانه ثقلی
معرفی واحدهای تصفیه خانه:
آشغالگیر دستی:
جهت جلوگیری از ورود آَشغال به داخل ایستگاه پمپاژ و صدمه زدن به قسمت های مکانیکی پمپ ها ، قبل از ورود فاضلاب به داخل ایستگاه پمپاژ ، یک عدد آشغالگیر دستی دانه درشت تعبیه گردیده است .
ایستگاه پمپاژ ورودی:
به علت پایین بودن عمق لوله ورودی فاضلاب به تصفیه خانه که حدود 7 متر پایین تر از سطح زمین قرار گرفته است ، یک ایستگاه پمپاژ مجهز به 3 عدد پمپ کف کش مستغرق مخصوص فاضلاب نصب شده است که فاضلاب ورودی را به محل خردکن ، پمپاژ می کند . از سه پمپ موجود یک عدد به عنوان رزرو (STAND BY) می باشد .
واحد خردکن و اندازه گیری دبی:
جهت جلوگیری از ورود و ته نشین شدن دانه های موجود در فاضلاب به حوض هوادهی یک عدد دستگاه خردکننده به ظرفیت 250 متر مکعب در ساعت در این قسمت نصب گردیده که فاضلاب ورودی را آسیاب کرده و به قسمت اندازه گیری دبی به وسیله ترانسیمتر و پارشال فلوم نصب شده در کانال ، فاضلاب ورودی اندازه گیری و ثبت می گردد .
حوض هوادهی:
فاضلاب ورودی پس از عبور از دستگاه خردکن توسط دو کانال مجزا ، وارد دو حوض هوادهی می شود . ابعاد هر حوض 4.5_19.5_19.5 بوده و هر حوض مجهز به یک دستگاه هواده سطحی است که به صورت دائم در حال هوادهی فاضلاب می باشد .
حوض ته نشینی ثانویه:
فاضلاب پس از مرحله هوادهی ، وارد حوض ته نشینی ثانویه دایره ای شکل (در واحد اول تعداد حوضهای ته نشینی ثانویه 2 عدد می باشد) به قطر 14.5 متر که عمق ماکزیمم آن 3 متر است ، می گردد و پس از طی زمان ماند لازم پساب تصفیه شده از سرریزها وارد کانال خروجی می شود .
ایستگاه پمپاژ لجن برگشتی و اضافی:
به منظور برگشت لجن فعال یک ایستگاه پمپاژ لجن در نظر گرفته شده است . در واحد دوم تصفیه خانه برگشت لجن به وسیله یک دستگاه پمپ حلزونی انجام می گیرد (در واحد اول این کار به وسیله دو عدد پمپ سانتریفوژ انجام می شود) و جهت ارسال لجن های اضافی به واحد لجن خشک کن از دو دستگاه پمپ سانتریفوژ استفاده می شود .
بستر های لجن خشک کن:
به منظور آبگیری و خشک کردن لجن های حاصل از حوض های ته نشینی ثانویه از بستر های لجن خشک کن که یکی از روش های خشک کردن لجن فاضلاب است ، استفاده می گردد .
تابش آفتاب ، تبخیر و زهکشی آب لجن از کف ، باعث خشک شدن لجن می شود . آب حاصل از زهکشی توسط خط لوله دوباره به ایستگاه پمپاژ ورودی برگشت داده می شود .
استفاده از فرآورده های تصفیه خانه:

1. پساب خروجی:

جهت استفاده از پساب خروجی تصفیه خانه ، در فضای سبز اطراف ، یک خط لوله انحرافی از مسیر خروجی به داخل حوضچه ای طراحی و ساخته شده است ، که در این مرحله بعد از کلر زنی به وسیله نیروی پمپاژ ، پساب حاصله به مصرف جنگل کاری اطراف می رسد .
2. کود حاصل از لجن های خشک شده:
به دلیل آلوده بودن ، لجن های حاصل از بسترهای لجن خشک کن بلافاصله بعد از جمع آوری قابل استفاده نبوده و به همین دلیل لجن های خشک شده بعد از طی مراحل کمپوست قابل فروش در فضای سبز (درختکاری) می باشد .
منبع : شرکت فاضلاب تهران