سایت بهداشت محیط ایران

بهداشت محیط،آب وفاضلاب، مواد زائد ، بهداشت مواد غذایی،استخدامی بهداشت محیط

سایت بهداشت محیط ایران

بهداشت محیط،آب وفاضلاب، مواد زائد ، بهداشت مواد غذایی،استخدامی بهداشت محیط

برگه‌ها

آمار : 21893347 بازدید Powered by Blogsky

استاندارد روش نمونه ‏گیری آب

استاندارد روش نمونه ‏گیری آب

استاندارد2347

روی تصویر زیر کلیک کنید

پاورپوینت روش نمونه برداری ازآب

وﻳﮋﮔﻲ ﻫﺎی آب آﺷﺎﻣﻴﺪﻧﻲ، ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﺮداری و آزﻣﺎﻳﺸﺎت

استاندارد روش نمونه ‏گیری آب

این استاندارد دربر دارنده روش‏های نمونه ‏گیری آب برای تجزیه شیمیائی , فیزیکی میکروبیولوژیکی و رادیولوژیکی به ترتیب زیر می‏باشد :

روش (( الف )) ـ نمونه ‏گیری لحظه‏ای ( ناپیوسته )

روش (( ب )) ـ نمونه ‏گیری مرکب

روش (( ج )) ـ نمونه ‏گیری مدارم ( پیوسته )

در این استاندارد اصول مشخص برای یکنواخت کردن روش‏های نمونه ‏گیری تعیین شده است و این دستو کار در مقیاس عمومی قابل اجراء بوده و احتمالا در موارد خاص نیز کاربرد خواهد داشت .

واژه نمونه ‏گیری که در این استاندارد به کار رفته به قرار زیر می‏باشد :

نمونه ‏گیری عبارت است از به دست آوردن قسمتی از ماده که نمایان‏گر کل ماده مورد نظر باشد

این استاندارد شامل سه دستور کار برای جمع‏آوری نمونه است :

روش (( الف )) برای جمع‏آوری نمونه لحظه‏ای از یک محل به خصوص می‏باشد که فقط معرف خصوصیات آب در زمان نمونه ‏گیری است و این روش برای آزمون‏های باکتریولوژی و برخی آزمون‏های رادیولوژی مناسب می‏باشد .

روش (( ب )) برای جمع آوری نونه مرکب از یک محل به خصوص می‏باشد که قسمت‏های نمونه در فواصل زمانی مختلف گردآوری می‏شود .

نمونه مرکب می‏تواند از جمع آوری مقادیر آب از مکان‏های مختلف یک منبع و یا مجموعه‏ای از آب گردآوری شده از محل‏های مختلف در زمان‏های مختلف تشکیل گردد .

در روش (( ج )) یک نمونه ‏گیری , مداوم ( پیوسته ) از یک و یا چند ایستگاه نمونه ‏گیری ایجاد می‏گردد که برای دستگاه‏های تجزیه مداوم آب مناسب می‏باشد .

نکات مهم

هدف از نمونه ‏گیری به دست آوردن قسمت کوچکی از آب است که نمایان‏گر خصوصیات واقعی منبع اصلی باشد و مهمترین عوامل اساسی که برای رسیدن به این مقصود لازم است عبارتند از :

نقاط نمونه ‏گیری , زمان نمونه ‏گیری , تناوب نمونه ‏گیری , و حفظ ترکیب نمونه تا زمان اجرای آزمایش .

در اغلب موارد به علت عدم یکنواختی در منبع آب , لزوم نمونه ‏گیری از چند نقطه ایجاب می‏شود و در صورتی‏که استفاده از محلی به عنوان نمایانگر بیشترین خصوصیات آب مقدور نباشد می‏توان با شناخت و پی بردن به روابط فی مابین یا بهره‏گیری از نتایج به دست آمده به کمک حداقل نقاط نمونه ‏گیری این کار را عملی کرد .

یک نمونه نمایانگر واقعی را الزامأ از یک محل انتخاب شده نمی‏توان برداشت , بلکه تغییر کافی بر روی نتایج یک نمونه غیر معرف نیز می‏توان اطلاعات با ارزشی در مورد روند تغییرات به دست داده و نمونه‏گیر را در جهت انتخاب محل‏هائی که اطلاعات حاصله بیشتر با حقیقت نزدیک باشد , راهنمائی و هدایت نماید .

باید توجه داشت اغلب نمونه هایی که از یک نقطه مجرد یک سیستم گردآوری می‏شود تا حدودی نمی‏توان به عنوان نمودار واقعی تلقی کرد , بنابراین موضوع قابل اهمیت این است که حدود معرف بودن نمونه را تشخیص داده و از نتایج به دست آمده آن برای ثبت مداوم کیفیت آب منبع استفاده نمود.

در غیر این صورت در هنگام تشکیل پرونده لازم است یک ضریب تصحیح فرضی یا ضریب دقت مناسب برای نمونه ‏گیری تعیین و در نظر گرفته شود .

در هر روش نمونه ‏گیری قواعد عمومی زیر باید به کار رود .

نمونه‏ها باید نشاندهنده وضعیت موجود در نقطه‏ای باشد که از آن محل عمل برداشت انجام گرفته است.

نمونه‏ها باید دارای حجم مناسب به نحوی باشد که امکان تجدید پذیری آزمون به تعداد مورد نظر در روش آزمون مربوطه فراهم گردد .

نمونه‏ها باید طبق روش جمع‏آوری , بسته‏بندی و حمل‏ونقل گردد که مراقبت‏های لازم برای تأمین عدم تغییر در ترکیبات و خصوصیات ویژه نمونه تا مرحله تجزیه در آزمایشگاه در مورد آن اعمال شده باشد .

روش‏های نمونه ‏گیری

روش (( الف )) ـ نمونه ‏گیری لحظه‏ای

دامنه کاربرد :

الف ـ کاربرد این روش در مورد نمونه ‏گیری از آب منابعی مانند (( چاه‏ها , رودخانه‏ها چشمه‏ها و نهرهای کوچک , دریاچه‏ها , اقیانوس‏ها , مخازن , خطوط شبکه آب‏رسانی و مجاری آب , ظروف و مخازن تهیه و تولید , مولدهای بخار , برجها و صافی‏های تحت فشار زیاد و یا زیر فشار جو )) برای آزمون‏های شیمیائی , فیزیکی , باکتریولوژیکی و یا دادیولوژیکی می‏باشد .

ب ـ یک نمونه لحظه‏ای تنها نمایانگر شرایط و وضعیت موجود در محل وزمان نمونه‏برداری است .

تناوب و مدت نمونه ‏گیری :

الف ـ به منظور برآورد صحیح و منطقی از ترکیب آب خام جاری در یک شبکه لوله‏کشی³ شده از یک منبع بزرگ آب ( مانند دریاچه ) در نقطه‏ای که به قدر کافی از ساحل دریاچه دور می‏باشد . برای پیشگیری از تغییرات درون لوله‏ای و یا تغییراتی که به دلیل نفوذ فاضلاب به داخل شبکه‏های فرعی آب ممکن است ایجاد شود و بالاخره به منظور کسب طلاع از تغییرات فصلی در کیفیت آب , نمونه ‏گیری انفرادی بازمان تناوب طولانی مانند هر دو هفته و یا ماهیانه کافی می‏باشد .

در صورتی‏که نمونه‏ها از نزدیک خط ساحلی چنین منبع آبی و یا رودخانه برداشته شود , باید دارای زمان تناوب کوتاه‏تر مثلا هر روزه باشد تا بتوان اطلاع دقیق‏تری از تغییرات حاصل در ترکیب آب را که در وصرف آن بسیار مهم است به دست آورد .

تنظیم درجه حرارت :

الف ـ هنگامی‏که نمونه‏های در درجه حرارت بالاتر از دمای محیط برداشته می‏شود با استفاده از مارپیچ سرد کننده درجه حرارت آن را به درجه حرارت محیط برسانید .

ب ـ در بعضی از روش‏های آزمون نیاز به تنظیم درجه حرارت دیگری غیر از درجه حرارت محیطی است , چنین تنظیمی را باید در صورت مشخص بودن آن انجام داد .

ذرات معلق :

الف ـ نمونه‏ها معمولابدون جدا کردن ذرات معلق برداشته می‏شود و در صورتی‏که آب موجود در منبع اصلی دارای موادی به صورت کلوئید و یا مواد معلق به هم پیوسته باشد نمونه را باید طوری برداشت که به طور نسبی نمایان‏گر این مواد نیز باشد .

حجم نمونه :

الف ـ حجمی حداقل برابر دو لیتر نمونه بردارید ولی برداشتن چهار لیتر نمونه از ارجعیت دارد .

ب ـ جدول شماره یک بیان‏کننده مقادیر تخمینی حجم نمونه مناسب برای اندازه‏گیری معمولی و اختصاصی ماده مورد نظر جهت انجام بار آزمون می‏باشد .

حجم نمونه مورد نیاز برای تجزیه باکتریولوژیکی آب بستگی زیادی با تراکم باکتری‏ها در آب دارد و در مورد نمونه هائی که تراکم باکتری در آن زیاد است , رقیق کردن متوالی نمونه الزامی می‏باشد .

محل نمونه ‏گیری

الف ـ منابع روباز :

1 ـ با نهایت دقت محلی را برای نمونه ‏گیری انتخاب کنید که نمونه به دست آمده برای آزمون معرف واقعی توده آب باشد .

این نمونه نباید از کف‏های سطحی آب برداشته شود .

2 ـ به دلیل وجود تغییرات وسیع در وضعیت نهرها , دریاچه‏ها , مخازن و سایر توده‏های آب , تشریح محل دقیق برای نمونه ‏گیری امکان ندارد و هنگامی‏که آب , یک نهر طوری مخلوط شود که به صورت تقریبأ یکنواخت درآید نمونه‏ای که از هر نقطه از مقطع عرضی آب برداشته شود مناسب بوده ولی در مورد نهرها و رودخانه‏های بزرگ که احتمال مخلوط شدن آب وجود ندارد به تعداد نمونه بیشتری اجتیاج است و معمولا این نمونه‏ها در عرض و عمق مختلف یک سطح مقطع رودخانه در هر محلی برداشته می‏شود .

3 ـ با در نظر گرفتن اطلاعات مورد نیاز و تطبیق شرایط محلی , نقطه‏ای را برای نمونه ‏گیری انتخاب کنید که در پائین‏تر از انشعاب رودخانه و یا محل دخول آلودگی با فاصله‏ای قرار داشته باشد که اختلاط کامل صورت گیرد و چنانچه این عمل مقدور نباشد , بهتر است نمونه ‏گیری از بالای انشعاب رود و یا سرچشمه آلودگی و همچنین از محل انشعاب رود و یا سرچشمه آلودگی صورت پذیرد .

به طور کلی فاصله‏ای در حدود1.5 تا4.5 کیلومتر پائین‏تر از محل انشعاب و یا آلودگی کافی است .

4 ـ نمونه‏ها را باید در فاصله حداقل دو کیلومتر دورتر از زیر سد و یا آبشار جمع آوری کرد تا هوای وارد شده در آب زمان کافی برای خروج را داشته باشد . در هنگام نمونه ‏گیری از مخازن , دریاچه و یا سایر منابع مشابه , لازم است از نمونه ‏گیری از ناحیه‏هائی که معرف منبع اصلی نمی‏باشد مانند مناطق ورودی جریان‏های کوچک آب , مناطق راکد آب و یا مناطق ساحلی که دارای تغییرات شدید است خود داری کرد مگر در صورتی که تعیین اثر وضعیت و شرایط محلی چنین نقاط , جزئی از برنامه نمونه ‏گیری باشد .

5 ـ مطلوب‏تر است از هر منیع آب تعدادی نمونه برداشته شود تا تغییرات احتمالی در ترکیبات آب قبل از نقطه نهائی نمونه ‏گیری تعیین گردد .

ب ـ جریان‏های سرپوشیده

1 ـ انتخاب نقاط نمونه ‏گیری در شبکه‏های لوله‏کشی , مجاری , مخازن , صافی‏های تحت فشار و دستگاه‏های سبک‏کننده شیمیائی آب , دستگاه‏های تهیه آب عاری از مواد معدنی , کندانسورهای سطحی , تبخیرکننده‏ها و یا لوله‏های کندانسور بستگی به رعایت چگونگی لوله‏کشی , موقعیت قرار گرفتن هر یک از واحدها و شکل آن , خصوصیت و تغییراتی که مابین ورود و خروج آب رخ می‏دهد و سرعت عبور جریان آب از واحد داشته و باید دقت کرد نمونه معرف هنگامی به دست می‏آید که عمل مخلوط کردن در محل به خوبی انجام پذیرفته باشد .

2 ـ در یک شبکه لوله‏کشی با باز کردن شیر و یا یکی از اتصالات که به فوریت آب را در دسترس قرار داده و جریان شدید ایجاد می‏شود را می‏توان به عنوان یک محل نمونه‏برداری مناسب تلقی کرد .

در صورتی که شدت جریان آب کافی نباشد باید لوله نمونه ‏گیری را مسافتی در داخل لوله آب فرو برد تا شدت جریان افزوده شود ( در حدود 25 درصد قطر لوله حداکثر تا 100 میلی‏متر )

ظروف حامل نمونه :

الف ـ برای مشخصات ظروف حامل نمونه و چگونگی نگاهداری آن برای تجزیه شیمیائی , فیزیکی و رادیولوژیکی به استاندارد روش روزمره نمونه ‏گیری آب مراجعه کنید .

ب ـ برای نمونه‏های مورد مصرف در آزمون‏های باکتریولوژیکی چهار بطری دهان‏گشاد با در سمباده‏ای به ظرفیت حداقل 300 میلی‏لیتر آماده کنید .

این بطری‏ها ممکن است از شیشه بور و سیلیکات و یا سایر مواد مقاوم در برابر حلالیت آب باشد و از درپوش فلزی و یا پلاستیکی پیچی نیز می‏توان استفاده کرد .

بطری‏ها , درپوش‏ها و آستر درپوش‏ها باید قادر به تحمل درجه حرارت استریلیزاسیون بوده و هیچگونه ترکیب فراری در هنگام عمل استیلیزاسیون از خود تولید نکرده و یا مواد سمی و یا ترکیبات متوقف کننده رشد باکتری نیز وارد نمونه آب نکند .

1 ـ بطری نمونه ‏گیری را ابتدا با مواد تمیز کننده شسته و سپس با محلول داغ سولفوکرومیک تمیز نمائید و آثار محلول تمیز کننده در ظرف را توسط آب مقطر دوبار تقطیر شده آب‏کشی و سپس برای برطرف کردن اثر فلزات سنگین احتمالی موجود در باقیمانده کرومات با محلول رقیق اسید نیتریک شستشور دهید .

در خاتمه بطری‏ها را با آب مقطر دوبار تقطیر شده آب‏کشی کرده و بگذارید خشک شود .

2 ـ در صورتی‏که آب آب در نمونه برداشته شده حاوی باقیمانده کلر باشد , مقداری تیوسولفات سدیم تا ایجاد غلظت تقریبی 100 میلی‏گرم در لیتر به هر نمونه اضافه کنید . ولی در حالتی که تیو سولفات با مواد مصرفی بعدی احتمالا ایجاد اختلال و مزاحمت کند می‏توان این مرحله را حذف کرد .

3 ـ در بطری را بسته و سر و کردن بطری را با ورق فلزی ( آلومینیومی ) برای جلوگیری از آلوده شدن بپوشانید و در هوای داغ خشک با دمای حداقل 170 درجه سانتی‏گراد و یا اتووکلاو با دمای حداقل 121 درجه سانتی‏گراد به مدت 15 دقیقه استرلیزه کنید .

در طی این مدت باید در پوش بطری را برای جلوگیری از ترکیدن احتمالی آن کمی شل کرد و سپس یک نوار از ورق آلومینیم بین در شسشه‏ای و جداره دهانه بطری قرار دهید .

جمع‏آوری نمونه

ـ نمونه برای آزمون میکروبیولوژی

1 ـ هنگامی‏که برداشت نمونه از طریق شیر و یا لوله نمونه ‏گیری انجام می‏شود لازم است آب حداقل به مدت پنج دقیقه و یا بیشتر برای شستشوی کامل سیستمی که به مدت دو ساعت و یا بیشتر راکد بوده است به میزان شش تا ده برابر حجم آن جریان یابد .

2 ـ خروجی نمونه را بسته و بدون لمس کردن قسمت درونی آن را خالی کنید . سپس با شعله مناسب و یا هر وسیله دیگری که دوده وارد لوله نکند محل خروجی نمونه را شعله بگیرید و در صورتی می‏توان روش استفاده از شعله را حذف نمود که خروجی نمونه با استفاده از پنبه و پارچه اشباع شده با الکل اتیلیک تقلیب شده (70 درصد ) پاک شود .

3 ـ در صورتی که آب مورد نمونه ‏گیری کلرینه شده و دارای باقیمانده کلر باشد و یا عامل اکسید کننده دیگری به صورت آزاد و یا ترکیبی باشد که به عنوان گندزدائی آب به کار رفته است , یک بطری نمونه‏برداری محتوی مقداری تیوسولفات سدیم انتخاب کنید , در غیر این صورت استفاده از تیوسولفات سدیم حذف می‏گردد .

در حالتی که افزودن تیوسولفات در آزمون‏های بعدی مانند بررسی باکتری‏های احیأ کننده سولفات و غیره ایجاد مزاحمت می‏کند باید از به کار بردن تیوسولفات در بطری نمونه ‏گیری هر چند که عوامل گندزدا در آب نیر موجود باشد خودداری کرد و باید آزمون را به سرعت انجام داد .

4 ـ در بطری را بردارید , ترتیب برداشتن آن بدین صورت است که برای جلوگیری از آلوده شدن آن در اثر تماس مستقیم با دست , آن را با پوششی مانند کاغذ آلومینیم بردارید و برای اجتناب از لمس کردن دهانه بطری پائین بطری را گرفته و بدون آب‏کشی با آب مورد نمونه ‏گیری آن را به سرعت در زیر جریان آب قرار داده و سه‏چهارم بطری را پر کنید تا عمل مخلوط کردن نمونه قبل از آزمون به سهولت قابل انجام باشد .

بدون تأمل در بطری را گذارده و ورق فلزی گردگیر را دور گردن بطری بپیچید و دقت کنید از تماس با در گردن بطری در حین عمل خودداری و حتی‏الامکان هیچگونه غباری در اثر وزش دخل بطری نشود .

5 ـ هنگامی‏که آب مورد نمونه ‏گیری بالاتر و یا پایین تر از فشار جو باشد باید از وسایل مخصوص برای برداشتن نمونه استفاده شود که در صورت اجازه دادن شرایط فیزیکی , ساده‏ترین وسایل , استفاده از فشار سنج می‏باشد .

وسیله برداشت نمونه از یک خط لوله و یا سیستمی که تحت خلاء قرار دارد عبارت است از یک پمپ پیستونی کوچک که نمونه را به یک ظرف نمونه ‏گیری که در فشار جو است منتقل می‏کند و این پمپ باید از مواردی بوده و ساختمان آن طوری باشد که باعث آلودگی نمونه نشود و ظرف (( گیرنده نمونه )) بین پمپ و نقطه نمونه ‏گیری جای گیرد . با چنین ترتیبی نمونه موجود در ظرف گیرنده نمونه پس از بستن شیر آن و رسانیدن به فشار جو , به داخل ظرف نمونه ‏گیری خالی خواهد شد .

نگاهداری نمونه‏ها نمونه‏های آزمون باکتریولوژی در صورتیکه ظرف یکساعت پس از جمع‏آوری مورد آزمایش قرار نگیرد , احتیاج به سردکردن دارد .

1 ـ نمونه‏هائی که در یک ساعت اول پس از جمع‏آوری مورد آزمون قرار می‏گیرد را می‏توان بدون یخ زدن در محل سرد نگاه داشت .

2 ـ نمونه‏هائی که بیشتر از یک ساعت از نمونه ‏گیری امکان آزمایش آن فراهم می‏شود باید در یخچال و یا یخدان در درجه حرارتی که بیشتر از چهار درجه سانتی‏گراد نباشد نگاهداری نمود .

در هیچ حالتی فاصله زمانی بین جمع‏آوری و آزمون نباید بیشتر از 12 ساعت در موارد عادی و یا شش ساعت در مورد نمونه‏های مشکوک به داشتن مقادیر زیاد از ارگانیزم باشد .

برای دستور کارهای بررسی نمونه در محل ( آزمایشات صحرائی ) باید مدت زمان طولانی‏تری در نظر گرفته شود .

3 ـ در صورت حمل‏ونقل نمونه‏ها را باید در ظرفی با جدار عایق که محتوی یخ است منتقل کرد تا دمای آن بین صفر تا چهار درجه سانتی‏گراد باقیمانده و امکان استفاده برای آزمون , ظرف 12 ساعت پس از جمع‏آوری فراهم گردد .

4 ـ اگر شرایط حفظ و نگهداری نمونه با بندهای 2 و 3 این قسمت تطبیق نکند شرایط واقعی را در گزارش آزمون بیان کنید .

برچسب ‏گذاری و انتقال نمونه

الف ـ اطلاعات مشروحه زیر را بر روی قسمتی از شیشه که قبلا جهت نوشتن سمباده زده و مات شده است و یا بر روی یک برچسب چسب‏ دار و یا برچسب پارچه‏ای و یا کاغذی متصل به ظروف بنویسید :

ـ شماره نمونه

ـ تاریخ و زمان نمونه ‏گیری

ـ منبع نمونه

ـ نقطه نمونه ‏گیری ( با جزئیات کامل , به‏طوری‏که فرد دیگری به کمک آن از همان نقطه که نمونه برداشته شده است بتواند نمونه دومی را بردارد .)

ـ درجه حرارت و سرعت جریان سیال در وسیله نمونه ‏گیری

ـ درجه حرارت نمونه

ـ نوع و مقدار مواد محافظ افزوده شده

ـ نتایج آزمون‏های انجام شده در محل نمونه ‏گیری ( آزمون‏های صحرائی )

ـ امضای نمونه‏گیر

ب ـ در ظروف نمونه را در محل خود محکم کرده و برای جلوگیری از تراوش نمونه در حین حمل‏ونقل آن را با سیم , نوار و یا ریسمان ببندید .

ظروف نمونه باید به اندازه‏ای باشد که پس از پر کردن آن با حجم مورد نظر از نمونه حجمی معادل یک درصد از ظرفیت آن جهت انبساط مایع خالی باشد

ج ـ حمل‏ونقل ظروف نمونه باید در جعبه ( ترجیحأ چوبی ) انجام شود که این جعبه دارای محفظه‏های جداگانه برای هر یک از ظروف نمونه بوده و بقیه فضای آن در اطراف ظرف نمونه با کاغذ مچاله شده , نمد و یا مواد مشابه دیگری پر شده و یا ظرف نمونه در محل خود به وسیله گیره‏های فنری , خاک اره و یا فوم پلاستیکی و یا موادی مشابه آن مستقر شود .

نمونه‏هایی که به سرعت منجمد شده است باید برای باقی ماندن به حالت یخ زده همراه با انیدریک کربنیک جامد ( یخ خشک ) حمل‏و نقل شود .

هـ ـ نشانی فرستنده و گیرنده را به‏طور واضح در دو ظرف جعبه نوشته و یا توسط کارت و یا برچسب به آن متصل کنید و در صورت لزوم برچسب‏های تشریحی و اخطاری مانند :

(( شکستنی ,)) (( مایع ,)) (( شیشه ,)) (( بادقت حمل شود ,)) (( این قسمت رو به بالا ,)) و در هوای سرد عبارت (( از یخ زدن جلوگیری شود ,)) را نیز به استثنأ نمونه‏هایی که عمدا به صورت منجمد در می‏آید بر روی آن بچسبانید .

نمونه گیری مرکب

دامنه کاربرد

الف ـ روش نمونه ‏گیری مرکب از آب در مورد تجزیه‏های دنباله‏ای فیزیکی و شیمیائی به کار رفته اما برای جمع‏آوری نمونه جهت آزمون‏های دادیولوژیکی به خصوص رادیو نوکلئوئیدهای عمر کوتاه مناسب نمی‏باشد . ولی می‏توان برای روش‏های آزمون انفرادی به منظور تعیین تاثیر زمان تناوب قبل از تجزیه به آن مراجعه کرد .

ب ـ نمونه‏های مرکب برای آزمون‏های باکتریولوژیکی و یا ترکیباتی که در زیرنویس ( ج ) از جدول شماره یک بیان شده است مناسب نمی‏باشد .

نمونه ‏گیری پیوسته

دامنه کاربرد

با یکدیگر مخلوط کنید .

دفعات نمونه برداری بمنظور آزمایش باکتریولوژیکی

دفعات نمونه برداری و آزمایش نمونه های آب باید کنترل صحیح کیفیت آب را امکان پذیر سازد.

« جدول نمونه برداری منابع آب کلرینه شده»

تعداد مصرف کننده از شبکه	تعداد نمونه در ماه
کمتر از ۵٫۰۰۰ نفر	۱ نمونه
۵٫۰۰۰ تا ۱۰۰٫۰۰۰ نفر	۱ نمونه به ازای هر ۵٫۰۰۰ نفر جمعیت که توسط شبکه پوشش داده می شود
بیشتر از ۱۰۰٫۰۰۰ نفر	۱ نمونه به ازای هر ۱۰٫۰۰۰ نفر که توسط شبکه پوشش داده می شود