مخاطره عبارتست از یک عامل بیولوژیک ، شیمیایی و فیزیکی که ممکن است یک ماده غذایی را برای مصرف انسان غیر ایمن سازد.
در اغلب موارد ،مخاطرات شیمیایی از جانب مصرف کنندگان ،مهمترین خطرات تلقی می شوند چون در دراز مدت اثر گذار هستند.
بیشتر توجهات به مخاطرات میکروبی است که مواد غذایی را تهدید می کنند.
ماکرو بیولوژیک:حشرات ، جوندگان و… (نامطلوب و ناخوشایند – ناقل عامل بیماری زا)
میکرو بیولوژی :باکتری ها ،ویروسها ، انگلها ، پروتوزوآ (سموم قارچی) – مستقیم(میکروب و ایجاد عفونت) و غیر مستقیم(سم)
گروه اول (گرم منفی) به بدن انسان حمله می کنند.
عفونت ایجاد شده یک دور ه حاد ۲۴ ساعته و دوره نقاهت آن طولانی می باشد.
سالمونلا (حصبه)– شیگلا (اسهال خونی)– اشرشیا کلی(مسمومیت) – کامپیلوباکترژونی (عامل زخم معده)
گروه دوم (گرم مثبت) ایجاد سم می کنند.
کلستریدیوم بوتولینیوم (سم کشنده)
کلستریدیوم پرفرانژنس (اسهال و استفراغ)
باسیلیوس سرئوس (مسمومیت)
استافیلوکوکوس اورئوس – سم مقاوم به حرارت(گلو درد)
در غذا رشد نمی کنند بلکه توسط غذا حمل می شوند.
در بدن انسان – حیوانات – مدفوع – آبهای آلوده و صدف های خوراکی.
انتقال از طریق مخاطهای آلوده بدن.
لارو انگلهایی مثل : کرمهای بیماریزا
از طریق : گوشت های آلوده حیواناتی مانند گاو – ماهی شیر خام(توکسوپلاسما) – شیرخام و آب آلوده(ژیاردیا و کریپتوسپوریدیوم)
شرایط صحیح و مناسب دامداری و دامپروری
– بازرسی منظم دام ها توسط دامپزشک
– حرارت دهی فراورده های گوشتی
– انجماد
خشک کردن
نمک سود کردن
ایجاد سم توسط برخی قارچها
در دراز مدت باعث ایجاد سرطان
در کوتاه مدت باعث مسمومیت شدید
معروفترین سم آفلاتوکسین ها(شرایط نامناسب محیطی و انبارداری)