اکسیور و آمیبیازیس
اکسیور
یا کرم نخی شکل که بهآن کرمک نیز میگویند، کرمیاست که به
صورت انگلانسانی در کلیه نقاط دنیا دیدهمیشود و کرم بالغ
آناستوانهای و ریز به شکل نخ وسفیدرنگ یا شفاف بوده وپوسته آن
نرم میباشد. کرم بالغدر نواحی شکم، آپاندیس ونواحی تحتانی روده
بزرگزندگی میکند. این کرمها دراواخر شب از مخرج خارجمیشوند و در
سطح جلدیناحیه نشیمنگاه تخمگذاریمیکنند. وجود کرم بالغ دررودهها
گاهی علایمی را ایجادمیکنند و علایم بیشتر بر اثرحرکت کرم ماده
بارور ازسوراخ مخرج به خارج ظاهرمیشود که با علایم تحریک وخارش
جلدی اطراف نشیمن،تب در کودکان، ایجاد زخم وخونریزی بر اثر
خاراندننشیمنگاه و چرکی شدن زخمدیده میشود. خارش معمولا درهنگام
شب بوده و که براثر آن عوامل خستگی،بیقراری و عصبانیت درکودک
بروز میکند. استقرارکرم در زایده آپاندیس ممکناست سبب ایجاد
آپاندیستشود. بعضی علایم دیگر مانندخارش دماغ، دندان قروچهشب
هنگام را نیز به علتآلودگی به اکسیور دانستهاند.کرم بالغ در ناحیه
نشیمنگاهقابل مشاهده است. برایتشخیص قطعی کرمک باید ازکاغذ
سلوفان که به ناحیهنشیمنگاه چسبانده میشوداستفاده کرد; تخمهای
انگل بهاین کاغذ میچسبد و به راحتیقابل مشاهده است.
درمان : رعایت بهداشت فردی ومصرف داروهای ضد انگلطبق دارونامه خانه بهداشتمیباشد.
پیشگیری: 1 - شستشوی مکرر نشیمن بهخصوص صبح زود که طفل ازخواب بیدار میشود.
2 - شستشوی مکرر دستها بهخصوص پس از اجابت مزاج وکوتاه کردن ناخنها
3 - شستشوی روزانه لباسزیر و ملافهها در روزهایدرمان
4 - درمان همزمان همه اطفالو اعضای خانواده که با همزندگی میکنند.
5 - رعایت سایر مواردپیشگیری مانند پیشگیری درژیاردیازیس میباشد.
آمیبیازیس
آمیبیازیس
عفونت انسانی باآنتامباهیستولیتیکاست کهشیوع جهانی دارد. و بیشتر
درکانونهای بومی خصوصا درمناطقی با استاندارد پایین ازنظر بهداشتی،
اجتماعی واقتصادی شایع است.آنتامباهیستولیتیکا دستگاهگوارش را آلوده
میکند و دراغلب افراد آلوده باعث بیماریمختصر، یا بدون ایجاد
بیماریمیشود. در تعداد کمی از افرادممکن است این انگل به مخاطروده
حمله کند یا بهسایرارگانها مخصوصا کبدمنتشر شود.
راه انتقال: عفونت
از طریق خوردنکیستهای انگل استقرارمییابد; این کیستها به
شرایطمحیطی نظیر دمای پایین وغلظتهای کلر که در کلرزنیآب مصرف
میشود، مقاوممیباشد. انگل با حرارت 55درجه سانتی گراد میتواندکشته
شود. به دنبال خوردنکیستی که به اسیدیته معده وآنزیمهای گوارشی
مقاوم باشد،کیست در روده باریک میشودو تشکیل فرم فعال انگل
رامیدهد. انسان میزبان طبیعی ومخزن آنتامباهیستولیتیکااست; عفونت از
طریق غذا وآب آلوده منتقل میشود وبنابراین انتقال
دهندگانموادغذایی که حامل کیستآمیب نیز میباشند نقش مهمیدر گسترش
بیماری دارند.
اپیدمیولوژی: میزان
بروز عفونتهای آمیبی درسراسر جهان از 5 درصد تا 81درصد تغییر میکند.
تخمینزده میشود که 10 درصدجمعیت در سرتاسر جهان
بهآنتامباهیستولیتیکا آلودههستند.
اسهال آمیبی ناشی از
تهاجمآمیب به مخاط لوله گوارشافراد آلوده اتفاق میافتد.انتشار
انگلها به ارگانهایداخلی نظیر کبد، در میزانکمتری از افراد آلوده
اتفاقمیافتند و در کودکان کمتر ازبزرگسالان میباشد.
علایم بیماری: بیشتر
افراد آلوده بدون علامتهستند، ولی کیستها درمدفوع آنها پیدا
میشوند.تهاجم بافتی در 2 تا 8 درصدافراد آلوده اتفاق
میافتد.آمیبیازیس روده ممکن استدر عرض 2 هفته پس ازآلودگی اتفاق
بیفتد و یا برایماهها به تأخیر افتد شروع آنمعمولا تدریجی و با
دردهایشکمی و حرکات گوارشی زیادمیباشد و اغلب اسهال نیزهمراه با
زور پیچ است; مدفوعبه رنگ خونی بوده و حاویمقدار زیادی موکوس
میباشد.
تشخیص: بر
اساس جستجوی ارگانیسمدر نمونه مدفوعها یا به ندرتدر مواد آسپیره
شده از آبسهکبدی میباشد. حداقل 3 نمونهمدفوع باید توسط فرد
مجربآزمایش شود.
درمان: استفاده از مترونیدازول بهصورت خوراکی با نظر پزشکمیباشد و معمولا بیش از یکقلم دارو مورد نیاز است.
عوارض دارو:
شامل تهوع، اسهال و احساسمزه فلزی در دهان میباشد;این عوارض ماندگار نیست و بااتمام درمان از بین میرود. پیشگیری: مانند راههای پیشگیری دردرمان ژیاردیازیس میباشد.
جهت دانلود تولبار سایت بهداشت محیط ایران روی تصویر زیر کلیک کنید
(جهت دسترسی به مطالب به روز به سمت چپ سایت بخش آخرین مطالب مراجعه کنید)