آزمایش استافیلوکوکوس اورئوس به عنوان یک باکتری شاخص برای کیفیت بهداشتی آب های سطحی که در آب های آلوده ایجاد عفونت های پوستی و ذات الریه می شود.امروزه باکتری استافیلوکوکوس اورئوس Staphylococcus aureus به عنوان یک عامل مهم بیماری زا مخصوصا در بیمارستان ها شناخته می شود. در 50سال گذشته این باکتری تغییرات ژنتیکی زیادی را متحمل شده است. از آنجایی که این باکتری دارای ژنوم انعطاف پذیری می باشد، سویه های بیماری زا و مقاوم به داروی آن گسترش یافته است.
استافیلوکوکوس اورئوس موجب ایجاد طیف وسیعی از بیماری ها مانند اندوکاردیت، استئومیلیت، مسمومیت غذایی، سپتی سمی، عفونت های پوستی، کورک، کفگیرک، عفونت های بافت نرم و سندرم پوسته پوسته شدن پوست در انسان می گردد.
روش آزمایش استافیلوکوکوس اورئوس با استفاده از لوله های تخمیری به این شرح است که لوله های دارای ۱۰ میلی لیتر محیط کشت M-SB را بر طبق روش آزمایش احتمالی تلقیح می شوند و به مدت ۲۴ ساعت در دمای ۳۵ درجه سانتیگراد قرار داده می شوند. بعد از طی زمان انکوباسیون از لوله های مثبت که دارای کدورت و حباب می باشند در پلیت های LSAM کشت خطی داده و مدت ۴۸ ساعت و در دمای ۳۵ درج سانتیگراد قرار داده می شوند. منطقه دارای کدورت اطراف کلنی ها پس از ۲۴ ساعت نشان دهنده ی فعالیت لیپووتیلن-لیپاز و منطقه زرد بعد از ۴۸ ساعت اطراف کلنی ها گویای تخمیر مانیتول است.
پلیت های منفی را مجددا لوله های اولیه (قبل از اینکه لوله را دور ریخته شود) کشت خطی داده شود. فعالیت لیپوویتیلن-لیپاز با تولید آنزیم کواگولاز ارتباط دارد. برای اطمینان بیشتر از کلنی های تک آزمایش کاتالاز، کواگولاز ، تخمیز مانیتول، تخمیز گلوکوز در شرایط بی هوازی و رنگ آمیزی گرم انجام شود. برای آزمایش استافیلوکوکوس اورئوس ، تمامی موارد بالا مثبت است.
محیط کشت مورد استفاده برای آزمایش استافیلوکوکوس اورئوس بر اساس ترکیبات زیر ساخته می شود.
برای مدت 4 دقیقه با جوشاندن حرارت داده شود. pH باید حدود 7.0 ± 0.2 باشد. برای تزریق 10 میلی لیتر آماده شود.