سایت بهداشت محیط ایران

بهداشت محیط،آب وفاضلاب، مواد زائد ، بهداشت مواد غذایی،استخدامی بهداشت محیط

سایت بهداشت محیط ایران

بهداشت محیط،آب وفاضلاب، مواد زائد ، بهداشت مواد غذایی،استخدامی بهداشت محیط

برگه‌ها

آمار : 21895179 بازدید Powered by Blogsky

تب مالت ( بروسلوز )

فایل های مرتبط با تب مالت

راهنمای کشوری مبارزه با بروسلوز ) بیماری تب مالت

تب مالت

تب مالت از نگاه سازمان جهانی بهداشت و مرکز بیماریهای آمریکا

WHO | Brucellosis - World Health Organization

WHO | Brucellosis

تب مالت ( بروسلوز )

تب مالت یا بروسلوز یک بیماری عفونی و مسری است که بین انسان و دام مشترک است یعنی از حیوان به انسان منتقل می شود .

بروسلا اولین بار توسط بروس در سال ۱۸۸۷ از طحال سربازان انگلیسی که در جزیره مالت فوت کرده بودند جدا شده است .

* راه سرایت :

مخزن بیماری بز، گاو و حیوانات آلوده دیگر است ، مصرف شیرخام و تماس با حیوانات آلوده سبب ابتلاء میگردد . نگهداری بز و مصرف شیر آن برای تغذیه کودک از علل مهم سابق در ایران بشمار میرفت . در ایران در آدمی بیشتر بروسلا ملی تن سیس دیده می شود که دلائل دقیق آن با وجود بودن بروسلای آبورتوس در دامهای این کشور معلوم نیست . گوشت و دیگر بافت های دامهای کشته ، تراوشات تناسلی بویژه تراوش حاصل از سقط دامها ، جنین ، آغل ، طویله ، زمین آلوده ، شیر ، پنیر ، سرشیر و خامه تازه و آب و هوای آلوده سرچشمه بیماری است . حیوان آلوده در موقع سقط جنین خطرناکتر از همه چیز است و سبب آلوده کردن طویله ومحیط خود می شود و ۸ تا ۱۲ هفته این آلودگی برجا میماند . همه گیری در دهات در فصل زایمان دامها زیاد است . در ۷۲٪ - ۶۰٪ موارد میکرب از راه پوست وارد بدن می شود و در ۱۶ تا ۳۰٪ موارد از راه غذا است . بطور نادرتر سرایت از راه تناسلی و دستگاه تنفسی صورت میگیرد . در یک مورد مادر از راه شیردادن طفل خویش را آلوده کرده است .

کودکان روستائیان و افرادی که حیوانات اهلی نگهداری می کنند بیشتر در معرض آلودگی هستند انتقال از راه جنین هم امکان پذیر است ( تب مالت مادرزادی ) ، آلودگی در دوره های اول حاملگی ممکن است سبب سقط شود . در پنیر تازه بز میکرب ۶ تا ۱۰ روز و بندرت ۲۰ تا ۶۰ روز زنده می ماند . در پنیر گوسفند ۴۵ تا ۶۵ روز ، در پنیر گاو تا ۹۰ روز زنده میماند .

* نشانه های بالینی بروسلوز :

بعد از ورود بروسلا از راه جلد ، مخاط یا گوارش ابتدا بطرف غدد لنفی مربوطه می رود و غدد مانع عمومی شدن آن میگردند . در برخی موارد توانسته اند شانکر ابتدائی و غدد لنفی آلوده ( کمپلکس ابتدائی ) را نشان دهند . این دوران موضعی یا ناحیه ای مرض معمولاً بدون نشانه آشکار است و یا مخفی میماند که مطابق با دوران پنهانی بیماری است و در حدود ۸ تا ۱۵ روز میباشد ولی میتواند کوتاهتر یا خیلی طولانی تر از آن باشد . دوران پنهانی تجربی ۵ تا ۲۵ روز بوده است . در این دوران هیچ آثار زیستی آشکار وجود ندارد و به اسم مرحله قبل از آلرژی معروف است .

· تب

· عرق

· درد

· علائم عفونی دیگر مانند : قرمزی و تحریک شدن حلق ، سرفه ، عوارض عصبی و روانی ، بیخوابی ،‌ بویژه بی اشتهائی وجود دارد . در کودکان خردسال و شیرخواران اسهال دیده می شود .

· علائم بالینی تب مالت در کودکان چندان مشخص نیست . طحال در نیمی از موارد بزرگ است . طحال بزرگ بیشتر همراه بزرگ شدن غدد لنفی می باشد . دانه های جلدی بصورت تب خال و پورپورا بوده و دانه های دیگر اریتم های برآمده کمیاب است .

* بررسیهای آزمایشگاهی :

دو آزمایش مهم برای تشخیص قطعی تب مالت وجود دارد یکی جداکردن بروسلاها و دیگری جستجو آنتی کرها ( پادتنها ) است .

· کشت

· پی گیری آنتی کرها : برای پیدا کردن آنتی کرها از آزمایش زیر استفاده می شود .

آزمایش سرمی رایت - 2ME

* عوارض :

گرفتاری استخوانها و مفاصل : ضایعات استخوانی و مفصلی شدید و سبک که گاهی بیمار را مدتها زمینگیر میکند . اسپوندیلیت بروسلائی شایع ترین گرفتاری استخوانی در تب مالت می باشد .

· تظاهرات و عوارض عصبی در مالت :

1. سردرد

2. درد تمام بدن

3. ضعف

4. سستی

5. خستگی و کوفتگی عضلات

6. کم خوابی

7. حالت تحریک پذیری زیاد

8. نگرانی و تشویش

9. افسردگی

10. هذیان

11. سندرم مننژه

· عارضه قلبی بروسلوز آندوکاردیت است

· عوارض چشمی

· برونکوپنومونی

· التهاب کبد ( گرانولم ) ، یرقان ، خونریزیهای متعدد گاهی نارسائی یا سیروز تولید می کند گرفتاری پوست بصورت بثورات جلدی به شکل ماکول ، پاپول ، اریتم های گوناگون و پورپورا ملاحظه می گردد .

* درمان :

بیمار مبتلا به تب مالت احتیاج به استراحت در بستر ، مراقبت ، پرستاری خوب و درمانهای محافظتی دارد .

جهت درمان دارویی به پزشک حتماً مراجعه شود .

* پیشگیری :

جوشاندن شیر و دقتهای بهداشتی دیگر درباره افرادی که با حیوانات سر و کار دارند بسیار مهم است . جستجوی خاستگاه آلودگی در پیشگیری بیماری مفید میباشد معمولاً‌حیوانات اهلی اطراف بیمار سبب آلودگی میشوند . تمام مواد شیری را باید بصورت پاستوریزه تهیه کرد . آموزش بهداشت به قصابان و افرادی که با حیوانات سرو کار دارند .

واکسیناسیون در حیوانات اثر فاحشی در کاهش میزان بیماری دارد اما ذبح و خارج کردن حیوانات آلوده از بین بقیه حیوانات تنها راه قطعی و مطمئن در ریشه کن کردن بیماری می باشد .

واکسن زنده ضعیف شده سوش ( S۱۹ ) بهترین است یکبار تزریق آن حداقل ۷ سال حیوان را محافظت می کند .