روشهای که میتواند جهت تصفیه فاضلاب مد نظر قرار گیرد شامل موارد ذیل میباشد:
الف – برکههای تثبیت (WSP)
ب- لجن فعال هوادهی گسترده همراه با رشد چسبیده بصورت نرخ بالا(Highrate : Extended Aeration)
ج- راکتورهای تخلیه تناوبی (Intermittent Cycle Extended Aeration)
د – سیستم لجن فعال همراه با رشد چسبیده (IFAS)
و- لاگونهای هوادهی (Arated Lagoon )
هـ- سیستم لجن فعال متعاقب فیلتر چکنده (Trickliy filter- Actived Sludge )
استخرهای تثبیت فاضلاب در ساده ترین شکل خود حوضچه های عریض و کم عمقی هستند که در آن فاضلاب خام به روشهای کاملاً طبیعی و در اثر واکنش جلبکها و باکتریها تصفیه می گردد. هزینههای ساختمانی، میزان سرمایهگذاری اولیه و تعمیرات مورد نیاز آنها پایین و بهره برداری و نگهداری از آنها بسیار آسان و کم هزینه است. در ضمن در این روش کاهش کلیفرمهای مدفوعی نسبت به سایر روشهای تصفیه فاضلاب بیشتر میباشد.
استخرهای تثبیت فاضلاب بدون شک در مناطق گرمسیری و جایی که زمین کافی در اختیار باشد یکی از مؤثرترین روشهای تصفیه فاضلاب است.
بایستی متذکر شد که استفاده از این استخرها منحصر به مناطق گرمسیر نمیباشد و در اکثر شرایط آب و هوایی حتی مناطق سردسیری مانند آلاسکا راندمان مناسبی داشته است. در تصفیه فاضلابهای صنعتی نیز استخرهای تثبیت فاضلاب کارآرایی چشمگیری از خود نشان داده است. در کشورهای صنعتی نیز علیرغم وجود تکنولوژی مدرن و پیشرفته امروزی سهم عمدهای به استخرهای تثبیت فاضلاب واگذار گردیده است. به طور مثال یک سوم از کل تصفیهخانههای فاضلاب شهری در آمریکا از نوع استخرهای تثبیت میباشند. به طور کلی بر اساس ماهیت واکنشهای بیولوژیکی درون آنها به سه دسته اساسی زیر تقسیم بندی میشوند:
1- استخرهای هوازی
2- استخرهای بیهوازی
3- استخرهای هوازی و بیهوازی (اختیاری)
یک استخر هوازی شامل باکتریها و جلبکهای در حال تعلیق بوده که در عمق آن نیز شرایط هوازی غالب باشد. در این برکه ها اکثر اکسیژن مورد نیاز میکروارگانیسم ها توسط عمل فتوسنتز جلبکها و مقداری هم توسط عمل هوادهی طبیعی که در استخر صورت میگیرد تأمین می شود. صرفنظر از وجود جلبکها در محیط بیولوژیکی موجود، استخرهای تثبیت هوازی شبیه یک سیستم لجن فعال میباشد اکسیژن تولید شده از جلبکها در طول عمل فتوسنتز توسط باکتریها هنگام تجزیه هوازی مواد آلی مصرف می گردد و در عوض مواد غذایی غیر آلی ( نظیر فسفر و ازت ) و دی اکسید کربن که در اثر این تجزیه آزاد می شوند توسط جلبکها مصرف می گردند.
میکروارگانیسمهای دیگری نظیر روتیفرها و پروتوزوئرها نیز در این استخرها وجود دارند که وظیفه آنها بیشتر جلادهی پساب می باشد.
این استخرها در مواقعی مورد استفاده قرار میگیرند که بار آلی فاضلاب بسیار بالا بوده و مواد جامد فرار فراوانی نیز در آن وجود داشته و فاضلاب کاملاً عاری از اکسیژن محلول باشد. در این استخرها شرایط بیهوازی در سراسر عمق به جز لایه رویی حاکم است.
در اینجا اکسیژن آزاد مولکولی وجود ندارد و باکتریهای بیهوازی اکسیژن مورد نیاز خود را از تجزیه مواد آلی و غیر آلی فاضلاب به دست می آورند، بدین صورت که مواد آلی را به CO2,CH4 و سایر محصولات گازی شکل، اسیدهای آلی و بافتهای سلولی تبدیل میکنند.
مواد جامد در کف برکه، محلی که این مواد به صورت بیهوازی هضم میگردند تهنشین می شود، فاضلابی که مواد جامد آن تهنشین شده است، جهت تصفیه کاملتر به استخر اختیاری ( Facultative Ponds) هدایت می گردد.
تصفیه رضایتبخش در برکه های بیهوازی بستگی به رفتار متقابل باکتریهای مولد اسید و باکتریهای مولد گاز دارد. بنابراین لازم است که درجه حرارت برکه بیشتر از 15 درجه سانتیگراد و pH آن بیش از 6 باشد. تحت چنین شرایطی است که تولید و تجمع لجن به حداقل خود خواهد رسید. تخلیه لجن هنگامی خواهد بود یک دوم ظرفیت (حجم مفید) استخر از لجن پر شده باشد. این استخرها در قدیم به علت بوی شدید طرفدار چندانی نداشتهاند ولی در حال حاضر رابطه بین تولید بو و بار آلی با دلایل کافی و روشن به خوبی درک شده و بنابراین رفع این مشکل معمولاً با یک طراحی صحیح امکانپذیر می باشد.
در این استخرها تثبیت آلوده کننده ها به وسیله مجموعهای از باکتریهای هوازی، بیهوازی و اختیاری صورت می گیرد. یک استخر تثبیت اختیاری از 3 ناحیه تشکیل شده است.
این ناحیه در سطح استخر قرار دارد و باکتریهای هوازی و جلبکها دارای یک رابطهی همزیستی می باشند مقدار اکسیژن مورد نیاز برای حفظ شرایط هوازی طبقات فوقانی از طریق تماس سطح فاضلاب با هوای آزاد کسب میگردد ولی بخش اعظم اکسیژن مورد نیاز توسط فعالیت فتوسنتز جلبکها تأمین می شود. این جلبکها به طور طبیعی در استخرها و مکانی که مقادیر قابل ملاحظه ای از مواد غذایی حاصل از تابش نور خورشید وجود دارند رشد میکنند. رنگ سبز استخرها به علت وجود همین جلبکهاست.
باکتریهای موجود دراستخر از اکسیژن تولید شده توسط جلبکها استفاده نموده و مواد آلی موجود در فاضلاب را اکسیده مینمایند.
یکی از محصولات نهایی متابولیسم باکتریها گاز کربنیک است که توسط جلبکها در واکنش فتوسنتز مورد استفاده قرار میگیرد زیرا نیاز جلبکها به گاز کربنیک از مقداری که از هوا تأمین می شود بیشتر است. بنابراین یک همزیستی متقابل و مشترک[4] بین باکتریها و جلبکها در استخر وجود دارد از آنجایی که واکنش فتوسنتز جلبک یک فعالیت وابسته به نور می باشد در مقدار و غلظت اکسیژن محلول موجود در استخر در طول روز تغـییراتی حاصل میگردد.
مقدار pH آب استخر نیز در طول روز متناسب با عمل فتوسنتز افزایش و حتی ممکن است به 10 نیز برسد. علت این افزایش آن است که مقدار گاز کربنیکی که توسط جلبـکها مـصرف می شود از میزان تولید آن توسط باکتریها بیشتر بوده و در نتیجه یونهای بیکربنات موجود نه تنها جهت جبران کمبود گاز کربنیک بلکه برای تشکیل یون هیدروکسیل قلیایی تجزیه می شوند که باعث افزایش pH می گردند.
که ناحیه هوازی - بیهوازی بوده وتجزیه مواد آلی توسط باکتری های هوازی - بیهوازی صورت می پذیرد.
این ناحیه در قسمت تحتانی استخر قرار دارد و مواد جامد (لجن) ته نشین شده توسط باکتریهای بیهوازی تجزیه میشوند.
در تصفیه فاضلاب شهری از این نوع استخرها بیشتر استفاده می شود. عمق این استخرها نباید کمتر از 9/0 متر و بیشتر از 2 متر باشد تا جلبکها قادر به رشد و نمو باشند.
باد و حرارت دو عامل بسیار مهمی هستند که در کیفیت اختلاط موجود در یک استخر تأثیر به سزایی دارند. عمل اختلاط یک سری تغییرات حیاتی و ضروری در برکـه ایـجـاد میکنند که عبارتند از:
1- جلوگیری ازتشکیل ناحیه راکد و ساکن
2- اطمینان کافی از توزیع و پخش یکنواخت BOD5 جلبک و اکسیژن در راستای عمودی استـخر.
تنها عمل اختلاط است که قادر به جابجایی جلبک های غیرمتحرک و ساکن به ســطح استخر یعنی محلی که نور به طور مؤثر نفوذ می نماید می باشد. چنانچه اختلاطی حاصل نگردد بیشتر محتویات استخر به طور دائم در تاریکی می ماند.
عمل اختلاط همچنین باعث می شود اکسیژن تولید شده از سطح به طبقات پایین تر منتقل گردد. بنابراین عمل اختلاط مناسب موجود آمادگی استخر برای دریافت بار آلی(BOD5) بیشتری می گردد.
عمق مؤثری که وزش باد درآن ارتفاع باعث اختلاط میگردد توسط فاصلهای که باد با سطح فاضلاب در تماس بوده قابل محاسبه می باشد. برای اینکه حداکثر اختلاط توسط وزش باد انجام گیرد طول مورد نیاز بدون در نظر گرفتن هیچگونه مانعی برسر راه آن می بایستی در حدود 100 متر می باشد.
هنگامی گه فاضلاب وارد استخر می شود بیشتر مواد جامد به طرف پایین ته نشین میشوند و لایه لجن را تشکیل می دهند. در حرارتهای بیش از 15 درجه سانتیگراد هضم غیرهوازی مواد جامد با سرعت بیشتری انجام می شود و نتیجتاً ضخامت لایه لجن تقریباً کمی بیشتر از 250 میلیمتر می گردد و در بعضی مواقع ضخامت این لایه خیلی می باشد، تخلیه لجن به ندرت و هر 10 تا 15 سال یکبار انجام می شود. در حرارتهای بیش از 22 درجه سانتیگراد تشکیل گاز متان بسیار سریع بوده و در نتیجه موجب شناور شدن ذرات لجن در سطح استخر میگردد و بدین علت لایه هایی از لجن در سطح تشکیل می گردد این لایه ها به همراه سایر مواد و کف هایی که بر روی استخر وجود دارد بایستی خارج شوند چرا که اجازه نفوذ نور به لایه های استخر را نمی دهند.
عمق کمتر از یک متر باعث رویش سبزینه در سطح استخر خواهد بود که از این حالت بایستی اکیداً پرهیز نمود، در غیر این صورت سطح استخر بهترین مکان جهت پرورش و تخمگذاری حشرات و مگسها خواهد شد. در عمق های بیشتر از 5/1 متر تجمع اکسیژن نزدیک سطح استخر است و در نتیجه به جای اینکه استخر دارای حالت هوازی باشد به صورت هوازی- بیهوازی عمل خواهد نمود. در مناطق خشک که میزان تبخیر بالاست پرت آب در اثر تبخیر باید به حداقل برسد که با افزایش عمق به 2 متر این عمل صورت می پذیرد و در نتیجه سطح استخر هم کاهش می یابد. در مناطق سردسیری نیز عمق فوق جهت حفظ انرژی گرمایی فاضلاب خام ورودی در نظر گرفته می شود.
آب و هوای گرم برای عملکرد استخرها مناسب و ایدهآل می باشد. از آن جایی که تابش نور خورشید شدید می باشد بنابراین درجه حرارت استخرها بالا هستند. به علت وجود ساعات طولانی روز، واکنشهای عمل فتوسنتز جلبکها برای مدت طولانیتر انجام میگیرد و استفاده مقداری از اکسیژن محلول در طول شب امکان پذیر میباشد. در فصول اگرچه شدت نور برای فعالیتهای جلبکها کافی است لیکن به علت افت درجه حرارت به حداقل سالیانه باعث کند شدن رشد و تکثیر جلبکها و باکتریها میشود.
جهت اطمینان از کارآرائی مطلوب استخرها باید طراحی براساس بدترین شرایط آب و هوایی (سردترین ماه سال ) انجام گیرد.
الف : این استخرها قادرند که هر درجه مورد نیاز از تصفیه را با کمترین قیمت و حداقل امکانات فنی به وسیله کارکنان غیر متخصص و مجرب انجام دهند.
بررسیهای انجام گرفته حدود مخارج سالیانه که (شامل سرمایهگذاری اولیه و مخارج تعمیرات) را برای روشهای مختلف تصفیه فاضلاب در هندوستان، نشان داده که استخرهای تصفیه فاضلاب ارزانترین روش تصفیه فاضلاب می باشد با توجه به تجربیات این مشاور در زمینه های مختلف، هزینه تصفیه هر متر مکعب فاضلاب در روش برکه های تثبیت معادل روش لجن فعال است.
ب: کاهش و حذف عوامل بیماری زا در این سیستم ( بدون اضافه کردن مواد ضدعفونی کننده ) نسبت به سایر روشهای تصفیه فاضلاب فوقالعاده زیاد است.
تعداد کلیفرمهای مدفوعی در پساب خروجی از یک سیستم تصفیه فاضلاب متشکل از سه استخر معمولاً کمتر از یک سیستم تصفیه فاضلاب متشکل از سه استخر معمولاً کمتر از 5000 در هر 100 میلی لیتـر میباشد (ml 100/ FC 5000) در صورتی که در پساب خروجی از یک سیستم تصفیه مکانیکی معمولی این رقم حدود (ml 100/ FC 5000000) میباشد. تخم انگلهای رودهای مختلف که معمولاً در پساب خروجی تصفیه خانه های معمولی یافت میگردند، در پساب خروجی از استخرهای تثبیت تکمیلی وجود ندارد.
ج : این استخرها به خوبی قادرند شوکهای ناشی از بار موادآلی و بار هیدرولیکی را تحمل نمایند. وجود زمان ماند طولانی به طور کامل اطمینان میدهد که به خاطر رقت زیادی که از بارآلی در استخر به وجود می آید شوکهای کوتاه مدت ناشی از افزایش بار را تحمل نماید.
با توجه به وجود ترکیبهای مختلف برکههای تثبیت و با توجه به بار آلی ورودی و نیاز به زمین زیاد از ترکیب برکههای بیهوازی و برکه های اختیاری جهت تصفیه فاضلاب استفاده میگردد. جهت طراحی برکههای بیهوازی از روش بارگذاری حجمی و جهت برکه اختیاری با کنترل بار سطحی در ارتباط با مدلهای مختلف طراحی نمود.
مدل طراحی
پارامتر | مدل پلاگ فلو1(Plug Flow Model) | مدل ترکیبی2(Combine Model) | مدل اختلاط کامل 3(Compelet Mix Model) |
بار سطحی (kg/ha) | 140 | 130 | 120 |
نرخ واکنش (1/d) | 085/0 | 12/0 | 145/0 |
میزان زمین مورد نیاز(ha) (جهت کل مدولها) | 11 | 2/11 | 12 |
متوسط میزان تبخیر(m3/d) | 440 | 460 | 500 |
درصد تبخیر (در بدترین شرایط) | 3/18% | 19% | 208% |
هزینه اجرا به ازای هر مترمکعب (میلیون ریال) | 13 | 13 | 13 |
مجموع سرمایهگذاری بخش سیویل و الکترومکانیکال (میلیون ریال) | 10400 | 10400 | 10400 |
با توجه به جدول شمارهی (8-2) این مشاور گزینه برکههای تثبیت را به دلایل زیر مناسـب نمی داند:
1- میزان زمین مورد نیاز جهت هر سه مدول حدوداً 12 هکتار می باشد.( جهت یک مدول 5 هکتار زمین)
2- با توجه به جنس خاک منطقه و لزوم پیشبینی تمهیدات لازم جهت عملیات خاکی، کفسازیها و جدارهسازیهای لاگون بهطور ویژه طراحی خواهد شد که موجبات افزایش هزینهها را در پی خواهد داشت.
3- با توجه به وضعیت آب و هوایی و سطح برکههای تبخیر افزایش یافته و کیفیت پساب خروجی نیز کاهش مییابد.
4- با توجه به وجود فاضلاب صنعتی، پساب خروجی از برکههای تثبیت از کیفیت مناسبی برخوردار نبوده و انعطافپذیری این سیستم نسبت به شوکهای آلی و سمی پائین خواهد بود.