سایت بهداشت محیط ایران

سایت بهداشت محیط ایران

بهداشت محیط،آب وفاضلاب، مواد زائد ، بهداشت مواد غذایی،استخدامی بهداشت محیط
سایت بهداشت محیط ایران

سایت بهداشت محیط ایران

بهداشت محیط،آب وفاضلاب، مواد زائد ، بهداشت مواد غذایی،استخدامی بهداشت محیط

بهداشت در آرایشگاه

بهداشت محیط آرایشگاه زنانه


پاورپوینت بهداشت محیط در آرایشگاه های زنانه


دستور عمل اجرایی بازرسی بهداشتی از آرایشگاه مردانه، زنانه


گندزدایی در آرایشگاه




بهداشت در میکروپیگمنتیشن


دستورالعمل تاتو


تاتو و عوارض آن




موارد ممنوعیت در آرایشگاه ها:

۱- تاتو
۲- لیزر
۳- کرایو
۴- کاشت مژه و ناخن با نفوذ در پوست

برخی دیگر از این اقدامات عبارتند از: الکترولیز، لیپولیز، هیدرودرمی، کوتریزاسیون پوست، کاشتن مو، پیلینگ (برداشتن قشر سطحی پوست)، کار هایی مانند خالکوبی (تاتو ) و حالت دادن ناخن‌ های دست و پا (مانیکور و پدیکور ) در صورتی که با وسایل آلوده و توسط افراد غیرمتخصص (در امور پزشکی) انجام شود.

اصول بهداشتی در آرایشگاه ها:


آرایشگران باید پیش از شروع اصلاح صورت، نخ اصلاح را با الکل ضدعفونی نمایند و جهت جلوگیری از آلوده شدن نخ آن ها را در قوطی هایی در بسته نگه داشته و پس از استفاده هر مشتری نخ را تعویض کرده تا یک نخ با پوست دو نفر تماس نداشته باشد.

برای ضدعفونی کردن کلیه وسایل کار فلزی باید از چراغ الکلی (ترجیحا فور) استفاده شود. برای کوتاه کردن مو ها باید از پیش بند یک بار مصرف و شانه شخصی استفاده شود.

استفاده از حوله شخصی برای خشک کردن مو ها الزامی است و استفاده از حوله های موجود در آرایشگاه ممنوع می باشد. استفاده از روپوش کار تمیز با رنگ روشن برای آرایشگران الزامی است.


مش کردن مو ها اغلب به دو روش انجام می شود با استفاده از کلاه و با استفاده فویل. کلاهی که برای مش استفاده می شود از جنس لاستیک نرم و با ضخامتی متوسط است که آرایشگران موظف اند پس از هر بار مصرف کلاه آن را با مایع ظرفشویی شسته و با الکل ضدعفونی نمایند و برای جلوگیری از چسبناک شدن، به آن پودر بزنند.

استفاده از فویل برای مش کردن بهداشتی تر است چون فویل یک بار مصرف است. اما آرایشگری که با فویل مش می کند باید با تجربه باشد چون فویل حرارتی بیشتر را در خود نگه می دارد و ممکن است مو را بسوزاند.

بیماری های قابل انتقال در آرایشگاه ها:

1- ایدز
2- هپاتیت C و B
3- عفونت های میکروبی، ویروسی، قارچی و باکتریایی
4- بیماری‌ های پوستی، اگزما، زگیل، تراخم، کزاز، کچلی، شپش و سایر حساسیت‌ های پوستی که اغلب در صورت رعایت نکردن اصول بهداشتی و استفاده از وسایل آلوده مشترک، منتقل می شوند.

نحوه انتقال بیماری‌ها:

1- پیش‌بند:قسمتی از پیش‌بند که دور گردن افراد بسته می‌شود در تماس با پوست گردن بوده و غالبا طی مدت اصلاح در این ناحیه تعریق صورت می‌گیرد. حال اگر مشتری ناقل بیماری‌ هایی مانند ایدز و هپاتیت C و B باشد و در هنگام اصلاح در ناحیه سر و صورت و گردن بریدگی ایجاد شود و پیش‌بند فرد آلوده شود سرایت بیماری به دیگران اتفاق می‌افتد. لازم به ذکر است که میکروب سفلیس و ویروس ایدز حدود نیم ساعت، خارج از بدن انسان یا میزبان زنده‌ می‌‌مانند و ویروس هپاتیت نیز یک هفته می‌تواند زنده بماند.
2- شانه:در سر بعضی از افراد ممکن است، جوش‌ های ریزی باشد که موقع شانه کردن باز شده و خون و ترشحات ناشی از آن شانه را آلوده کند و با توجه به اینکه شانه با مو و پوست سر در تماس است در صورتی که ضد عفونی نشود، می‌تواند موجب انتقال بعضی از بیماری‌ های قارچی شود.
3- تیغ و قیچی:در صورت استفاده از یک تیغ برای بیش از یک نفر، انتقال بیماری تسریع می‌گردد و استفاده از ریش‌تراش برقی و یا فرچه‌ ها برای تراشیدن ریش هم می تواند مانند وسایل نوک‌ تیز موجب انتقال بیماری شوند.
4- حوله:حوله‌ هایی که گاه روی رخت ‌آویز ها در کنار خیابان جهت هواخوری مشاهده می‌شود، نیز می‌تواند وسیله‌ای برای انتقال بیماری‌ های پوستی باشد.

پیشگیری:

به منظور پیشگیری از انتقال کلیه بیماری های خونی و پوستی قابل انتقال در آرایشگاه ها، بهترین روش، استفاده از وسایل اختصاصی برای هر مشتری می باشد. بنابراین لازم است که متصدیان آرایشگاه ها از مشتریان خود بخواهند که وسایل آرایشی اختصاصی را همراه خود بیاورند.

رعایت نکات بهداشتی:

در صورت ناچار بودن آرایشگر به استفاده از وسایل مشترک، باید اقدامات ضدعفونی کردن وسایل کار در حضور مشتری و قبل از شروع به کار انجام شود. آرایشگر باید همچنین دست‌ های خود را بعد از پایان اصلاح هر مشتری و قبل از شروع کار مشتری بعدی، با صابون و آب شستشو دهد.


برای ضدعفونی کردن سطح میز کار، پس از اصلاح هر مشتری باید الکل 70 درصد به وسیله آب‌فشان روی میز پاشیده و با دستمال تمیز و مناسب پاک شود. کف محل کار نیز لازم است روزانه به وسیله مواد ضدعفونی‌کننده، مانند آب ژاول شستشو و گندزدایی شود.


برای ضدعفونی کردن وسایل فلزی مانند قیچی و تیغه‌ های ماشین اصلاح بهتر است از حرارت مستقیم استفاده شود (حداقل به مدت زمان 30 ثانیه، به طوری که وسیله مذکور کاملا داغ شود). چراغ الکلی وسیله مناسبی برای این کار است، ولی برخی از آرایشگران ترجیح می‌دهند که یک شعله کوچک گاز، مانند شعله‌ های آزمایشگاهی به طور دایم روی میز آن ها روشن باشد تا مرتب از آن استفاده کنند. برای ضدعفونی کردن وسایل پلاستیکی می‌توان از محلول الکل 70 درصد استفاده نمود که البته وسایل باید کاملا در محلول غوطه‌ور شوند. وسایل استفاده شده برای هر مشتری باید در ظرفی مجزا قرار گیرد تا در اولین فرصت با محلول الکل 70 درصد شسته شده و در ظرف محلول ضدعفونی قرار گیرند.
بهترین راه حفاظت شخص از انتقال بیماری های واگیردار در آرایشگاه ها، انتخاب یک آرایشگاه مخصوص و استفاده از لوازم شخصی می باشد.
استفاده از ساولن (Savlon) برای ضد عفونی وسایل در آرایشگاه جهت پیشگیری از انتقال هپاتیت bو c و ایدز موثر نیست.
الکل 70 درصد بعد از اینکه وسیله به مدت 15 الی 30 دقیقه در آن غوطه ور گردید خاصیت ضد عفونی دارد، بنابراین هنگامی که آرایشگاه شلوغ است انجام این کار با زمان های کمتر از مدت ذکر شده مفید نخواهد بود.
برای ضد عفونی کردن وسایل فلزی، باید آنها را حداقل یک دقیقه روی چراغ الکلی قرار داد.
بهترین راه ضد عفونی کردن وسایل پلاستیکی استفاده از محلول هیپوکلریت سدیم (وایتکس) یک درصد است.
بهترین روش ضدعفونی کردن وسایل فلزی استفاده از اتوکلاو است.
ترکیبات تجاری حاوی گلوتارآلویید 2% (مانند سایدکس، راپیدید و…) در مدت 1 تا 2 دقیقه باعث از بین رفتن HIV می شوند.

در آرایشگاه استفاده از هر وسیله نوک تیز یا برنده در کار هایی مانند تاتو، خالکوبی و… می تواند به راحتی بیماری هایی نظیر هپاتیت B و C و ایدز را انتقال دهد.
به طور معمول از هر پیش‌بند برای چند مشتری استفاده می‌شود و به این ترتیب امکان خطر انتقال بیماری‌ های پوست و مو از طریق قسمتی که دور گردن بسته می‌شود و در ارتباط مستقیم با پوست است، لذا مهم ترین راه برای برطرف کردن این مشکل استفاده از پیش بند یکبار مصرف و یا استفاده دستمال و یا استفاده ازچسب‌ های مخصوص دور گردن می باشد.

مشخصات مواد آرایشی و بهداشتی برای استفاده روی پوست:

  • از نظر ظاهر و بو مناسب باشد.
  • استفاده و پاک کردن آن راحت باشد وباعث تغییر رنگ و لک شدن پوست و مو نشود.
  • آلودگی میکروبی نداشته باشد.
  • ایجاد التهاب و حساسیت نکند.
  • مواد آرایشی و بهداشتی تنها باید از مکان های معتبر تهیه شود.
  • مشخصات لازم بر روی یک برچسب فارسی شامل شماره مجوز واردات از سازمان غذا و دارو، نام محصول، نام کشور تولید کننده، نام شرکت وارد کننده و سریال درج شده است، اگر محصولی فاقد برچسب فارسی فوق باشد فرآورده‌ مذکور به دلیل احتمال تقلبی بودن، غیرمجاز و غیرقابل عرضه و مصرف می باشد.
  • تاریخ تولید و تاریخ انقضا نیز از مواردی هست که علاوه بر برچسب فارسی باید بررسی شوند.

شرایط بهداشت محیطی در آرایشگاه (آیین نامه ماده13):

کلیه کارگران و متصدیان موظف به داشتن کارت بهداشت و همچنین رعایت کامل بهداشت و دستور العمل های کارشناس بهداشت می باشند.

روپوش کارگران به رنگ روشن و تمیز باشد. متصدیان موظف به تهیه جایگاه محفوظ و مناسب برای نگهداری لباس کارگران خود می باشند. هر کارگر موظف به داشتن صابون وحوله تمیز اختصاصی می باشد.

جعبه کمک های اولیه در محل مناسب نصب گردد، کف باید از جنس قابل شستشو، صاف و بدون فرو رفتگی و دارای شیب مناسب به طرف کف شوی باشد.

دیوار بایستی از ورود جوندگان و حشرات در امان بوده و صاف و بدون فرو رفتگی و شکاف باشد. در ها و پنجره ها بدون ترک خوردگی و شکستگی بوده و با داشتن توری و حفاظ از ورود حشرات و جوندگان جلوگیری کنند.

سقف صاف، بدون ترک خوردگی و شکستگی و تمیز باشد. آب مصرفی مورد تایید مقامات بهداشتی باشد. سیستم فاضلاب، بهداشتی باشد.

روشویی ها سالم و بدون شکستگی بوده و با مواد ضدعفونی کننده مرتبا نظافت شوند.

تهویه به نحوی صورت گیرد که همیشه هوای داخل اماکن سالم و عاری از بو باشد،برای جلوگیری از حریق و انفجار و سایر خطرات احتمالی پیش بینی های لازم انجام شود. زباله دان درپوش دار، ضد زنگ، قابل حمل و به تعداد و اندازه کافی موجود بوده و بعد از تخلیه شسته شده و مجهز به کیسه زباله باشد. پشه و مگس و سایر حشرات و جوندگان در داخل آرایشگاه دیده نشود.


کلیه وسایل مورد استفاده از قبیل پیش بند، شانه، برس، قیچی و … پس از تمیز کردن ضدعفونی گردد، کلیه حوله های مصرفی، روزانه در محل مناسب شسته، ضدعفونی و خشک گردد و همواره از تیغ یک بار مصرف استفاده شود.





نکات بهداشتی هنگام کوتاهی موی سر:

تمیزی سرشویی عامل مهمی در جلوگیری از انتقال بیماری‌های پوست و مو و بیماری‌های قارچی است. سرشویی آرایشگاه‌ باید پس از هر نوبت استفاده کاملا شسته و خشک شود. نکته مهم بعدی در این مورد حوله مورد استفاده برای خشک کردن موهاست. بهتره هر مشتری حوله خود را هم به سالن زیبایی ببرد. البته در آرایشگاه‌های معتبر تعدادی حوله وجود دارد که در پایان روز در ماشین لباس‌شویی و خشک ‌کن شسته و هفته‌ای یک بار هم برای ضدعفونی شدن به خشکشویی فرستاده می‌شوند. نکته بعدی در رابطه با قیچی و شانه‌ای است که آرایشگر برای کوتاه کردن مو از آن استفاده می‌کند. قیچی پس از هر بار کوپ باید با الکل ضدعفونی و در پایان هفته  در دستگاه اتو کلاو استریل شود. شانه‌ها هم پس از هر بار استفاده باید شسته و در ظرف محتوی الکل نگهداری شوند.

نکات بهداشتی اصلاح صورت:

آرایشگر باید پیش از شروع اصلاح، نخ را با الکل ضدعفونی و بعد از پایان کار هم برای کاهش التهاب پوست مشتری، از پماد اکسید روی استفاده کند. نخ باید یک بار مصرف باشد و برای هر مشتری جداگانه استفاده شود. درغیر اینصورت احتمال انتقال بیماری‌های پوستی و ویروسی زیاد است.  باید آرایشگر در طول روز ، هر موچین را تنها برای یک نفر استفاده کند بنابراین باید در آرایشگاه تعدادی موچین ضدعفونی شده آماده برای مشتریان گذری داشته باشد و در پایان روز کاری همه موچین‌ها را جهت ضدعفونی در الکل قراردهد. اما بهترین کار اینست که مشتری یک موچین تمیز و سالم در لوازم شخصی خود داشته باشد و آرایشگر تحویل دهد.

بهداشت در سایر خدمات آرایشگری:

مش‌ کردن موها اغلب به دو روش انجام می‌شود: با استفاده از کلاه و با استفاده از فویل. کلاهی که برای مش استفاده می‌شود از جنس لاستیک نرم و با ضخامتی متوسط است. آرایشگر حتما باید بعداز هربار استفاده از کلاه، آن را با مایع ظرفشویی شسته و با الکل ضدعفونی نمایند و جهت جلوگیری از چسبناکی به آن پودر بزند. استفاده از فویل برای مش مو بهداشتیتر است زیرا فویل یک بار مصرف بوده و برای مشتری بعدی استفاده نمی‌شود. اما آرایشگری که با فویل مش میکند باید با تجربه ‌تر باشد چون فویل حرارت زیادی در خود نگه می‌دارد و ممکنه مو شما را بسوزاند. برای گذاشتن موم روی پوست افراد نیز اغلب از قاشق‌های یکبار مصرف استفاده می‌شود.

در انجام تاتو که حساسترین نکات بهداشتی باید در آن رعایت شود، از سوزن‌ها و رنگ‌های مخصوصی استفاده می‌شود که اگر پس از هر بار استفاده دور انداخته نشوند، می‌توانند عامل انتقال بیماری‌های خونی و عفونی مانند ایدز و هپاتیت C و  Bباشند.

اگر قبل از کاشت ناخن آرایشگر از مواد ضد قارچ استفاده نکند و هوای زیر ناخن مصنوعی را خوب نگیرد، فضای میان ناخن دست و ناخن مصنوعی خالی می‌ماند که این فضا در اثر تماس با آب میتواند مرکز تجمع قارچ و میکروب ها شود. اگر ناخن های شما قارچ بگیرد باید تا مدتها درد بسیار رنج آوری را تحمل کنید.

برای ضدعفونی وسایل پلاستیکی از میکروتن و جهت ضد عفونی وسایل فلزی از چراغ الکلی ( ترجیحاً فوری ) استفاده گردد.

درضمن کلیه متصدیان و کارگران موظفند کارت معاینه پزشکی معتبر در محل کار خود داشته و هنگام مراجعه بازرسین بهداشت ارائه نمایند.

بهداشت وسایل آرایشگاه های زنانه:

مورد مهمی که در بسیاری از آرایشگاه‌ها به آن توجه  نمی‌شود، رعایت بهداشت پیش‌بند است. به طور معمول از هر پیشبند برای چند مشتری استفاده می‌شود و به این ترتیب خطر انتقال بیماری‌های پوست و مو بخصوص از طریق قسمتی از پیش‌بند که دور گردن بسته می‌شود وجوددارد. بنابراین در آرایشگاه‌ باید از چسب‌های مخصوصی دور گردن استفاده شود تاپوست گردن در تماس مستقیم پیش‌‌بند نباشد.

ضمنا در صورت آلوده شدن وسایل آرایشگاه مثل قیچی، دسته تیغ و ریش تراش یا… به ترشحات زخم و یا خون‌، باید فقط از طریق حرارت بالا و مستقیم، نسبت به ضد‌عفونی آن اقدام شود. لبه‌های قیچی و دسته تیغ در صورت آغشته شدن به خون باید به طور مستقیم حداقل یک دقیقه روی شعله چراغ الکلی قرارگیرد. اما درحالت عادی برای ضدعفونی می‌توان وسایل را با محلول‌های مجاز ضد‌عفونی کرد.

تخلفات رایج در سالنهای زیبایی:

متاسفانه بیشتر آرایشگاه‌های زنانه محصولات چاقی و لاغری تجویز می‌کنند ، اعمالی نظیر بوتاکس ، الکترولیز، لیپولیز، هیدرودرمی، کوتریزاسیون پوست، کاشتن مو، پیلینگ (برداشتن قشر سطحی پوست) و… انجام می دهند که تمام این موارد تخلف پزشکی محسوب می شوند و ممکن است عواقب جبران ناپذیری برای مشتری داشته باشد. یک آرایشگاه فقط حق دارد در چارچوب وظایفی که از سوی اتحادیه صنف آرایشگران زنانه تعیین شده اقدام کند. از جمله کارهایی که هم‌اکنون رواج زیادی در آرایشگاه‌ها یافته، تزریق ژل به لب است. این موضوع موجب متورم شدن لب‌ها می‌شود و مدیر آرایشگاه‌ در برابر آنها مسئول است.  برای انجام این موارد حتما به پزشک متخصص مراجعه کنید.





● مقدمه
روزانه افراد مختلفی به یک آرایشگاه مراجعه می نمایند که معمولاً برای بیشتر آنها از یک سری وسایل آرایش استفاده می شود در صورتی که یکی از مشتریان آرایشگاه دچار بیماری های قابل انتقال در این مکان باشد، می تواند از این طریق دیگران را مبتلا نماید. این قبیل بیماری ها معمولاً پنهان می باشند و حتی ممکن است فرد مبتلا از آن بی اطلاع باشد به همین دلیل ضرورت دارد، آرایشگر در صورت مشاهده آثاری از آن شخص را آگاه نماید و به وی توصیه کند تا به پزشک مراجعه نماید.
● بیماری های قابل انتقال در آرایشگاه ها
این قبیل بیماری ها را می توان به دو دسته تقسیم بندی نمود :
۱) بیماری های خونی
۲) بیماری های پوستی
بیماری های خونی عبارتند از بیماری هایی که از طریق خون (حتی به مقدار اندک) و خراش های پوستی از فرد مبتلا به فرد سالم منتقل می شوند. بیماری های خطرناکی مانند ایدز و هپاتیت از مهم ترین بیماری هایی هستند که توسط وسایل مورد استفاده در آرایشگاه ها (مانند تیغ و قیچی) و هر نوع وسیله ای که می تواند پوست را خراش دهد و یا سوراخ کند منتقل می شوند. بیماری های پوستی مانند بیماری های قارچی و جوش های پوستی توسط وسایلی مانند شانه – برس– پیش بند و حوله آلوده منتقل می شوند. از مهم ترین قارچ های پوستی، قارچ کچلی می باشد.
● پیشگیری
به منظور پیشگیری از انتقال کلیه بیماری های خونی و پوستی قابل انتقال در آرایشگاه ها، بهترین شیوه، استفاده از وسایل اختصاصی برای هر مشتری می باشد. بنابراین لازم است که متصدیان آرایشگاه ها از مشتریان خود بخواهند که وسایل آرایشی اختصاصی را همراه بیاورند. این وسایل شامل قیچی– شانه– برس– پیش بند– حوله – تیغ و دسته تیغ و ماشین اصلاح و... می باشد.
امروزه با ارتقای فرهنگ بهداشتی جامعه در برخی از آرایشگاه ها، وسایل اختصاصی هر فرد نگهداری می شود و با شماره گذاری روی کیف یا کیسه پلاستیکی حاوی وسایل و تهیه دفتر اسامی مشتریان، هر مشتری از وسایل اختصاصی خود استفاده می نماید. البته در گام اول این امر اقدام مناسبی به نظر می رسد ولی معایبی نیز در بر دارد، از جمله این که مشتری وسایل خود را به همراه خود به منزل نمی برد تا اقداماتی مانند شستشو و ضدعفونی آنها را انجام دهد. از طرفی متصدی آرایشگاه نیز به دلیل این که وسایل اختصاصی است انگیزه ای برای این کار ندارد. همچنین در پاره ای از موارد مشاهده می شود حوله های مورد استفاده بدون هیچ پوششی روی یکدیگر گذاشته شده و در قفسه یا کمد نگهداری می شود، این موضوع باعث انتقال بیماری های قارچی و پوستی از یک حوله به یک حوله دیگر می شود. در صورتی که حوله ها در پوشش پلاستیکی قرار گیرند نیز به دلیل بالا بودن رطوبت داخل آن انواع قارچ ها و میکروب ها رشد می نمایند. بنابراین ضرورت دارد هر مشتری وسایل اختصاصی خود را پس از پایان کار به همراه ببرد و شستشو و ضدعفونی نماید.

● ضدعفونی وسایل کار
در صورت ناچار بودن آرایشگر به استفاده از وسایل مشترک، بایستی اقدامات ضدعفونی وسایل کار در حضور مشتری و قبل از شروع به کار انجام شود. آرایشگر بایستی همچنین دست های خود را بعد از پایان اصلاح هر مشتری و قبل از شروع کار مشتری بعدی با صابون مایع ملایم و مخصوص شستشو دهد.
برای ضدعفونی وسایل فلزی مانند قیچی و تیغه های ماشین اصلاح بهتر است از حرارت مستقیم استفاده شود.(حداقل به مدت زمان ۳۰ ثانیه، به طوری که وسیله مذکور کاملاً داغ شود)، چراغ الکلی وسیله مناسبی برای این کار است ولی برخی از آرایشگران ترجیح می دهند که یک شعله کوچک گاز، مانند شعله های آزمایشگاهی به طور دائم روی میز آنها روشن باشد تا مرتب از آن استفاده کنند. برای ضدعفونی وسایل پلاستیکی می توان از محلول رقیق شده ساولن و یا الکل ۷۰ درجه استفاده نمود که البته وسایل بایستی کاملاً غوطه ور در محلول باشند. وسایل استفاده شده برای هر مشتری بایستی در ظرفی مجزا قرار گیرد تا در اولین فرصت شستشو شده و در ظرف محلول ضدعفونی قرار گیرد. برای ضدعفونی سطح میز کار، پس از اصلاح هر مشتری بایستی الکل ۷۰ درجه به وسیله آب فشان روی میز پاشیده و با دستمال تمیز و مناسب پاک شود. کف محل کار نیز لازم است روزانه به وسیله مواد ضدعفونی کننده، مانند آب ژاول شستشو و گندزدایی شود.
● مواد آرایشی و بهداشتی
پوست و ریشه مو از سلول های زنده تشکیل شده اند که نسبت به هر نوع تحریک و مواد خارجی واکنش نشان می دهند. مواد آرایشی مورد استفاده می توانند اثرات مستقیم روی پوست و مو داشته باشند و همچنین با جذب به بافت های داخل بدن از طریق جریان خون به کبد و کلیه رسیده و برخی از این مواد (به ویژه مواد تقلبی) باعث آسیب های خطرناکی در اندام ها شوند. استفاده مداوم و زیاد مواد آرایشی حتی اگر از بهترین مواد استاندارد نیز باشد، فرد را دچار عوارضی مانند تیرگی و تغییر رنگ پوست، از بین رفتن شفافیت پوست و ایجاد مقدمات حساسیت می نماید. کرم های غیراستاندارد و دست ساز که در برخی از آرایشگاه ها استفاده می شوند، مثال خوبی از این نوع مواد است. رنگ موی تقلبی باعث تکه تکه شدن کراتین که پروتئین اصلی تشکیل دهنده مو است می گردد و در اثر استفاده مداوم باعث ریزش مو می شود. همچنین گاهی باعث بوجود آمدن موخوره، شکستن مو، کدورت مو، خشک شدن غدد چربی کنار موها و ایجاد حساسیت و خارش سر و گردن می شود.
استفاده از ریمل نامرغوب و تقلبی باعث آسیب رسیدن به پلک ها و ریختن مژه ها شده، همچنین با ورود این مواد به چشم ایجاد بیماری التهاب ملتحمه چشم می نماید و به قرنیه چشم نیز می تواند آسیب برساند، ضمن این که با ایجاد التهاب لبــه پلک، بـاعث
قرمزی و کلفت شدن پلک ها می گـردد. کسانی کـه بیماری هــای قبلی پوست با سابقه حساسیت جلدی، مخصوصاً بیماری های کلاژن که پوست را درگیر می کنند، داشته باشند در برابر اثرات مخرب این مواد آسیب پذیرترند. این مواد با تحریک سیستم ایمنی بدن بیماری های پنهان را شعله ور می سازند،
به عنوان مثال افرادی که به بیماری "لوپوس اریتماتو" پنهان مبتلا می باشند حتی با یک بار مصرف مواد آرایشی تقلبی بیماری آنها شدیدتر می شود. امروزه با تولید بسیار زیاد مواد آرایشی، تشخیص مواد آرایشی اصلی از تقلبی به ویژه مواد ساخت خارج از کشور، مشکل شده است. سودجویان و متقلبین با ساخت برچسب ها و ظروف مشابه اصلی، مواد تقلبی را روانه بازار می نمایند که ناخالصی آنها باعث ایجاد عوارضی همچون افزایش حساسیت در مصرف کننده می شود. معمولاً این مواد قیمت کمتری نسبت به مواد اصلی دارند ولی بهترین راه تشخیص این است که مواد ساخت کارخانه های داخل برچسب با مشخصات کامل (پروانه ساخت و بهره برداری– آدرس– تاریخ تولید و انقضاء– ترکیبات) داشته باشند و مواد ساخت کشورهای خارجی نیز دارای تاریخ تولید و انقضاء، نام کشور سازنده و همچنین برچسب فارسی شماره مجوز ورود از وزارت بهداشت باشند. یادآوری می شود این مواد را باید از فروشگاه های معتبر و مطمئن تهیه نمود و ضمن رعایت شرایط نگهداری مناسب (دور از نور، حرارت و رطوبت ) و توجه به تاریخ تولید و انقضاء همان طور که گفته شد، از مصرف مداوم آنها خودداری نمود.
تخلفاتی که دخالت در امور پزشکی محسوب می شود
● نتیجه
استفاده از وسایل اختصاصی در آرایشگا ها با رعایت شرایط بهداشتی نقش به سزایی در پیشگیری از انتقال بیماری های مرتبط با آرایشگاه ها دارد. همچنین خرید مواد آرایشی از فروشگاهای معتبر و دقت در داشتن شرایط مربوطه می تواند از عوارض احتمالی آن بکاهد.
ممکن است در بعضی از آرایشگاه ها و مکان های فاقد مجوز لازم، اقداماتی صورت گیرد که دخالت در امور پزشکی بوده و خطراتی را برای مشتریان داشته باشد، به طور کلی تبلیغ و انجام اقداماتی که به منظور زیبایی صورت می گیرد و جنبه درمانی دارد و یا می تواند به پوست آسیب برساند، در این اماکن ممنوع است، برخی از این اقدامات عبارتنداز : الکترولیز– لیپولیز– هیدرودرمی– کوتریزاسیون پوست– کاشتن مو– پیلینگ (برداشتن قشر سطحی پوست) کارهایی مانند خالکوبی (تاتو) و حالت دادن ناخن های دست و پا (مانیکور و پدیکور) در صورتی که با وسایل آلوده و توسط افراد غیرمتخصص (در امور پزشکی) انجام شود، می تواند ضمن این که در برخی موارد موجب آسیب زدن به زیبایی و لطمات جبران ناپذیری می گردد، خطر بروز عفونت های سطحی و عمقی و همچنین انتقال بیماری های خطرناکی مانند ایدز و هپاتیت را دربر داشته باشد که این موارد باعث شکایت به مراجع قضایی می شود.


دانلود چندین فایل پاورپوینت آموزشی و کاربردی مرتبط با بهداشت آرایشگاه ها 





نتیجه تصویری برای دانلود























جهت اطلاع از مطالب به روز سایت به کانالهای ما در شبکه های اجتماعی بپیوندید.